Umowa ATP - informacje ogólne
Tabliczka ATP
Certyfikat ATP
Klasyfikacja ATP
Znak ATP
Kontrola okresowa
Żywność a ATP
Strony Umowy ATP
Umowia ATP (Agreement on the International Carriage of Perishable Foodstuffs and on the Special Equipment to be Used for such Carriage) – to kluczowe porozumienie regulujące międzynarodowy transport łatwo psujących się produktów spożywczych. Umowa ATP, przyjęta w ramach Komisji Ekonomicznej ONZ dla Europy (UNECE), stanowi fundamentalny zbiór zasad dotyczących bezpiecznego, skutecznego i zrównoważonego transportu tego typu towarów na całym świecie.
Znajdą tu Państwo kluczowe informacje dotyczące definicji i zakresu zastosowania umowy, wymogów dotyczących specjalistycznego wyposażenia transportowego oraz procedur związanych z przewozem i dokumentacją.
Aby lepiej zrozumieć, jak Umowa ATP wpływa na międzynarodowy handel produktami spożywczymi i jakie są jej korzyści oraz wymagania, zachęcamy do kliknięcia w odpowiednie kafelki obok.
Informacje szczegółowe Umowie ATP
Umowa ATP - informacje ogólne
Umowa o międzynarodowych przewozach szybko psujących się artykułów żywnościowych i o specjalnych środkach transportu przeznaczonych do tych przewozów (ATP) została sporządzona w Genewie 1 września 1970 roku. Polska jest sygnatariuszem tej umowy od 1984 roku.
Umowa ATP oraz jej załączniki są regularnie uaktualniane przez Grupę Roboczą do spraw Przewozu Szybko Psujących się Artykułów Żywnościowych Europejskiej Komisji Gospodarczej ONZ, znanej jako WP11.
Umowa określa warunki, jakie muszą spełniać środki transportu przeznaczone do przewozu szybko psujących się artykułów żywnościowych. Zawiera definicje, normy, warunki badań, sposób oznakowania specjalnych pojazdów oraz wymagane temperatury podczas przewozu.
Stosowanie przepisów wynikających z Umowy ATP jest obowiązkowe w przypadku transportu wszystkich produktów mrożonych oraz niektórych produktów schłodzonych.
Do 2018 roku do Umowy ATP przystąpiło 50 państw.
Państwa będące stronami Umowy dążą do utrzymania jakości transportowanej żywności oraz rozwoju handlu międzynarodowego w tym zakresie.
Rodzaje transportu objęte umową to:
- transport samochodowy,
- transport kolejowy,
- transport morski (o ile odbywa się na odległość mniejszą niż 150 km i bez przeładunku środkami transportu używanymi do przewozu lądowego lub przewozów lądowych, lub między dwoma takimi przewozami lądowymi).
Certyfikat ATP
Certyfikat ATP (Autoryzacja Techniczna Pojazdu) to dokument potwierdzający, że pojazd ciężarowy lub autobus spełnia wymagania techniczne i jest dopuszczony do przewozu towarów w transporcie międzynarodowym, w szczególności produktów spożywczych, które wymagają określonych warunków transportu.
Aby uzyskać certyfikat ATP, pojazd musi przejść badania techniczne, które są wykonywane w specjalistycznych stacjach badawczych. W ramach badań sprawdzane są m.in. właściwości termiczne i izolacyjne nadwozia oraz systemy chłodnicze lub grzewcze, w zależności od rodzaju ładunku, który będzie przewożony.
Certyfikat ATP jest ważny przez okres 6 lat, pod warunkiem, że pojazd przeprowadzi co najmniej raz w roku przegląd techniczny w zakresie nadwozia i systemu chłodniczego lub grzewczego. Po upływie tego okresu konieczne jest ponowne wykonanie badań technicznych i uzyskanie nowego certyfikatu ATP.
Certyfikat ATP jest ważny na terenie wszystkich krajów, które podpisały Konwencję ATP, w tym w większości krajów europejskich oraz niektórych krajów spoza Europy, takich jak Rosja czy Chiny.
Wzór wystawianego przez COCH certyfikatu ATP przestawiony jest poniżej:
Tabliczka i klasyfikacja
Wzór tabliczki:
Znak ATP
Znak rozpoznawczy ATP składa się z:
- znaku klasyfikacji (na przykład FRC),
- daty ważności certyfikatu (na przykład 25-06-2021).
Znak rozpoznawczy ATP składa się z ciemnoniebieskich liter na białym tle.
Wysokość liter powinna wynosić co najmniej 100 mm dla znaku informującego o rodzaju klasyfikacji i przynajmniej 50 mm dla terminu ważności.
W przypadku mniejszych środków transportu o masie całkowitej nie większej niż 3,5 tony, dopuszcza się zmniejszenie wysokości liter znaku klasyfikacji do 50 mm (w przypadku rodzaju klasyfikacji) oraz do 25 mm (w przypadku daty ważności badania).
Oznakowanie badania ATP powinno znajdować się w górnych przednich narożnikach izolowanego cieplnie środka transportu.
Znak rozpoznawczy należy usunąć, gdy tylko środek transportu przestanie spełniać wymogi Umowy ATP.
Dane podane na oznakowaniu ATP (rodzaj klasyfikacji i data ważności) muszą być zgodne ze specyfikacją powiązanego z nim certyfikatu ATP.
Kontrola okresowa
Kontrola okresowa środków transportu chłodniczego zgodnie z umową ATP jest wymagana regularnie, począwszy od 6 lat od daty produkcji pojazdu, następnie co 3 lata. Wyjątkowo, kontrola może być przeprowadzana na żądanie właściwych władz. Podczas tych badań sprawdzane są kluczowe parametry, takie jak efektywność urządzenia chłodniczego w schładzaniu nadwozia do odpowiedniej temperatury w określonym czasie oraz stan izolacji termicznej, uszczelnień drzwi, grubości ścian i działania termostatu. Pozytywny wynik kontroli pozwala na uzyskanie certyfikatu ATP i przedłużenie eksploatacji pojazdu w dotychczasowej klasie przez kolejne trzy lata. Kontrole przeprowadzają wyszkoleni inspektorzy w specjalistycznych stacjach badawczych, takich jak Centralny Ośrodek Chłodnictwa (COCH), korzystając z odpowiedniego sprzętu pomiarowego.
Żywność - klasyfikacja
Strony umowy
- Estonia
06.02.1998 - Finlandia
15.05.1980 - Francja
01.03.1971 - Grecja
01.04.1992 - Gruzja
30.11.1998 - Hiszpania
24.04.1972 - Holandia
30.11.1978 - Irlandia
22.03.1988 - Kazachstan
17.07.1995 - Kirgistan
22.10.2012 - Litwa
28.04.2000 - Luksemburg
09.05.1978 - Łotwa
06.02.2003
- Słowacja
28.05.1993 - Słowenia
06.08.1993 - Stany Zjednoczone
20.01.1983 - Szwecja
13.12.1978 - Tadżykistan
28.12.2011 - Tunezja
03.04.2007 - Turcja
21.12.2012 - Ukraina
25.07.2007 - Uzbekistan
11.01.1999 - Węgry
04.12.1987 - Włochy
30.09.1977 - Wielka Brytania
05.10.1979
